De gemeente Utrecht heeft zich onlangs weer eens van haar beste kant laten zien met de aankondiging dat zij werk gaat maken van zogenaamde 'Holle Kiezen' in de binnenstad. Onder 'Holle Kiezen' verstaat zij rotte, verwaarloosde panden die een dissonant vormen in hun omgeving en een negatieve uitstraling hebben op de buurt. Om hier wat aan te doen heeft de gemeente een fonds in het leven geroepen van een half miljoen euro en een projectleider aangesteld. Op zich niets mis mee zou je op het eerste gezicht zeggen, er zijn immers heel wat panden die weldegelijk opgeknapt dienen te worden. Denk hierbij aan de uitgebrande "Horizon"-panden aan de Wittevrouwenstraat 8-10, Zadelstraat 45 en het voormalige "Diels"-pand aan de Amsterdamsestraatweg. Maar het lijkt erop alsof de gemeente naast een 'opknapbeurt' voor een aantal panden nog een tweede agendapunt heeft, namelijk het ontruimen van de twee meest in het oog springende kraakpanden van Utrecht; de Vismarkt (10 jaar gekraakt) èn surprise, surprise... de Ubica.

Het 'Holle Kiezen'-beleid is ontsproten uit het brein van wethouder Verhulst van het CDA. De nota 'Holle Kiezen' is destijds vertrouwelijk behandeld en op 23 november 2001 aangenomen door het college van Burgemeester en Wethouders. Dit houdt dus in dat alleen de raadsleden de werkelijke inhoud van het 'Holle Kiezen'-beleid kennen. De reden hiervoor zou zijn dat nog niet alle eigenaren op de hoogte gebracht waren van de plannen. Dat het de Utrechtse burger verder niet aangaat waar dat half miljoen per jaar vandaan komt, wat ermee gedaan wordt of op zijn minst wat de preciese criteria zijn waaraan een 'Holle Kies' moet voldoen, schijnt niet te deren. Noemden we dit geen "oude politiek" of zoiets? Laat de gemeente zich eerst maar eens hard maken voor meer woonruimte of een eventuele broedplaats en daar al hun tijd en geld in steken. Voor er straks weer iets afgebroken wordt wat later onvervangbaar blijkt te zijn. Een binnenstad graaf je namelijk niet zo gemakkelijk uit als een gedempte singel.

Wat de gemeente Utrecht daarnaast in haar tandenpoets-woede lijkt te zijn 'vergeten' is dat zowel in het geval van de Vismarkt als van de Ubica het de krakers zijn geweest die de panden op eigen kosten hebben behoed voor verdere verkrotting, niet de eigenaren. Sterker nog, het was de eigenaar van de Vismarkt die geprobeerd heeft het pand onbewoonbaar te maken door alle plafonds en de trappen eruit te slopen. Uiteraard zonder enige sloopvergunning of respect voor de monumentale status van het pand. Hetzelfde geldt voor de Ubica dat na de brand in 1989 meer dan twee jaar heeft leeggestaan en zo daadwerkelijk veranderde in een gapende 'holle kies'. Aangezien de eigenaar geen aanstalten maakte om iets met zijn panden te ondernemen was het de Utrechtse kraakbeweging die zich ontfermde over de Ubica. Het waren de krakers die ervoor gezorgd hebben dat de panden op de monumentenlijst terecht kwamen en ervan gemaakt hebben tot wat het vandaag de dag zijn; gezonde woon-werkpanden met een aantal onmisbare functies die nergens anders onderdak konden krijgen. Daarmee dragen de Ubica-panden al meer dan 10 jaar bij aan de culturele, sociale en politieke diversiteit van de (binnen)stad.
Het is dan ook volstrekt onacceptabel dat de eigenaren van deze panden nu opeens 'beloond' lijken te worden voor de jarenlange verwaarlozing en verontachtzaming van hun panden. Dit terwijl de bewoners en gebruikers "om strategische redenen", aldus wethouder Verhulst, op afstand worden gehouden. Het 'Holle Kiezen'-beleid van de gemeente komt over als een knap gevalletje "mosterd na de maaltijd". Waar waren ze 10-11 jaar geleden toen de panden daadwerkelijk als 'holle kiezen' gekwalificeerd konden worden? En wie garandeert hen dat de eigenaren nu opeens wel in staat zijn voor hun panden te zorgen?

Het gelijk stellen van de Ubica aan een echte 'holle kies' als het pand aan de Wittevrouwenstraat laat eens te meer blijken hoe ver de politiek van de realiteit afstaat. Een "daadkrachtige" gemeente met enig durf in haar donder zou vrijplaatsen als de Ubica juist koesteren in plaats van afbreken, zou lering trekken uit het verleden en gebruik maken van de ervaringen van andere steden om zich actief af te zetten tegen de vertruttende werking van 'de saaie stad'. Helaas lijkt het 'Holle kiezen'-beleid, in haar huidige vorm, precies het tegenovergestelde te gaan bewerkstelligen...